lunes, 2 de noviembre de 2009

Cual es el disco malo de Foo Fighters?

Dave Grohl, Rey de la Comedia

Por que se supone que alguno malo tendrán, ¿no?. Dave Grohl, que tío ... durante tantos años lo consideré mejor actor que músico, un tío al que le gustaba vestirse de mujer ... Vale que los singles de Foo Fighters no estaban mal, pero las actuaciones cómicas de Dave eclipsaban la música. ¿Cómo olvidar un clip como "Learning to fly"? Además, Grohl había sido batería de una banda enemiga, y esas cosas no se perdonan facilmente. Las burlas de Cobain hacia Axl todavía me escocían a mediados de los 90. No disfrutar con temazos como "I'll stick around" o "Monkey Wrench" hubiese sido de necios, en los garitos de Poble Nou era el primero en headbangear con ellos, pero de ahí a seguir su carrera con interés iba un largo trecho.

Los años van pasando y uno se deja de tonterías. En los últimos meses he ido completando mi manca discografía noventera. Adquirí en su día obras maestras como "Blood Sugar Sex Magic", "Superunknown" o "Ten", pero a mediados de los 90 estaba más por completar la discografía de Faster Pussycat o Skid Row que no por comprar lo nuevo de Stone Temple Pilots o White Zombie, cuyos clips salían a todas horas por la TV y que coño, ya los podía oír en la disco. Ahora que mi economía es un poco menos ruinosa que antaño, ha sido el momento de desplazar los mp3 y adquirir "Ritual de lo Habitual", "Siamese Dreams" o "In utero".



Con Foo Fighters he decidido tomármelo con precaución. Poquito a poco, disco a disco, en orden cronológico, como con Iron Maiden. Nada de discografía entera a golpe de VISA, no sea que acabe engrosando mi colección de posavasos. Y de momento todo son tiros en la diana. "Foo Fighters" (1995), su debut, es fantástico, un gran album todavía con ecos nirvaneros donde des taca esa cara A preñada de rabiosos hits como "I'll stick around", "This is a call", "Alone+Easy Target" o "Good Grief". También esta esa parida llamada "Big me", con su clip sobre los Mentos, pero se les perdona.


"Foo Fighters" & "The Colour and the Shape"

Animado, me lancé a por "The Colour and the Shape" (1997). Su inicio es sublime, mi tema favorito de Foo Fighters. Una cancioncilla de 1:23 llamada "Doll" que duele escucharla de tan bella que es y que da paso al super single "Monkey Wrench". De nuevo estamos ante una cara A brutal: "Hey, Johnny Park", "My poor brain", "Wind up" ... vaya trío de ases del mejor rock alternativo. El resto de temas no desentonan, destacando ese par de clásicos noventeros llamados "My hero" y "Everlong". La semana pasada me compré "There is nothing left to lose" (1999). Aún no lo tengo demasiado mamado, pero pinta bien. Así que ... ¿tienen algún disco malo Foo Fighters? Me faltan "One by One" (2002), "In Your Honor" (2005) y "Echoes, Silence, Patience & Grace" (2007).


La banda vuelve a estar de actualidad por el tema inédito incluído en su venidero "Greatest Hits", un medio tiempo que ya quisiera Shooter Jennings para si llamado "Wheels" y cuyo clip machacan constantemente en la MTV2:




Dave Grohl, un ganador. Reflexionemos un segundo: Nirvana, Foo Fighters, Queens of the Stone Age, Probot y ahora Them Crooked Vultures. Candidato a rockero más importante de los últimos 15 años?

23 comentarios:

L´Esbarzer dijo...

Sammy no te pases, rockero más importate de los últmos 15 años? no way!! se supone que es Jack White!!

Pero me sigo quedando con Lemmy, jejejeje


Saludos

Judith dijo...

Después de haber escuchado los discos de foo fighters yo resppondería que no hay disco malo...pero ya sabes, eso va a gustos!!

sammy tylerose dijo...

Esbarzer,Jack White ... prefiero a Jack Black, jeje. A mi White Stripes me parecen un pelín sobrevalorados, tío, no me vuelven loco. Josh Homme sería otro candidato, pero mediaticamente Grohl creo que está por encima.
Judith, me temo que finalmente esa sea la respuesta, que todos son buenos. Tocará rascarse la cartera, jeje.

Aitor Fuckin' Perry dijo...

Yo los tengo todos, y los dos últimos me parecen más flojos, pero malo, lo que se dice malo, no hay ningún disco de Foo Fighters. Eso sí, para mí excelente, lo que se dice excelente, no hay ningún disco de Foo Fighters. No se si me explico, Grohl además de ser un cachondo mental el tío es un crack, y los Foo son muy grandes, pero como para dejarle a uno sin aliento pues tampoco. Creo que el mérito es precisamente ése, el de haber sido capaz de sobreponerse a las circunstancias y crear un grupo tan "lineal-homogéneo". Eso sí, tienes que escuchar el cover que hicieron de Baker Street, porque tiene uno de los mejores solos de guitarra que vas a escuchar en toda tu vida. Palabra. El rockero más importante de los últimos 15 años... ¡Zakk Wylde!

Txema dijo...

Pues a mi de foo Fighters solo escuche el primero q me gusto y despues ya se me hicieron muy pesados, solo he oido los singles y ya no es mi rollo. Se que tienen muchos fans pero yo no les veo el que.Prefiero a shooter mil veces antes.
En cuanto a rockero mediatico Josh Homme le da mil vueltas al pelele este en discografia y coherencia

Möbius el Crononauta dijo...

El primero es cañón, el segundo ya era algo menor, y no los he seguido demasiado después.

Grohl es un tío grande, con unas amistades y un gusto para los proyectos paralelos y colaboraciones muy grande, pero sinceramente creo que debería dedicarse a tocar la batería. Ahí sí que es un crack

Saludos

Popujedi dijo...

No te puedes olvidar de su paso por Killing Joke o la tremenda BSO de "Backbeat" (ese disco rockea más que toda la discografía junta de los Beatles!!).

En cuanto a Foo Fighters, yo también sacudí las cervicales en el Dixi a ritmo de "Monkey Wrench", y aunque les seguí la pista unos años, a partir del cuarto disco les perdí el rastro. Demasiados medios tiempos. Eso sí, si su último single te gusta, no lo dudes: FF están hechos para ti.

Recuerdo que fui a verles en directo en la gira de "The color and the shape" y literalmente floté (Zeleste era una olla a presión, totalmente estrujado estaba yo, y hubo varios momentos en que mis pies no tocaron el suelo). Una experiencia que afortunadamente no he vuelto a repetir (no sabes cuánto detesto el contacto humano con desconocidos...).

Albert dijo...

A mi el ultimo (el echoes and patience ese) no me gusta nada, pero nada. El primero y el segundo si que son canela fina. Pero lo que está mas claro que todas las cosas es que Dave Grohl es un hacha haga lo que haga, de batero de cantante o guitarrista, da igual, el tio lo clava.

De todas formas, el mayor acierto es haberte pillado el "Ritual de lo Habitual"!! Yo cada vez que lo pincho (y van muchos años escuchandolo) disfruto como un cabrón. Grandisimos los Jane's!

Ofersan dijo...

No tengo ni un solo disco de la banda, pero lo cual no quita que los haya escuchado muchas veces (via descarga claro). Mis experiencias en directo con la banda se limitan a la mitica actuación de debut en europa en Reading 95 y su posterior primera gira que paso por Zeleste, ambos muy buenos shows.
Otro momento fue cuando en 2005 escuchaba a adiario mas de 20 veces el single del disco "In your Honor" en New York, llegue a cogerles mania!
Nunca me he planteado profundizar en su discografia, y creo que no perdere mi tiempo en ello.
Por cierto el otro día vi su último DVD en Directo, en el que sale Jimmy Page y John Paul Jones, esta bien pero....

LePunko dijo...

Hey Samu!!! Ante todo muchas felicidades por tu reciente paternidad!!!

Hacía unos días que no me pasaba por el blog y vaya sorpresa!!!

Se me pasó el concierto de los black stone por madrid... A ver si puedo pillar un buen concierto pronto porque estoy con el monazo ya!!! Este año, después de ver a AC/DC en Paris con mi chica tengo serios problemas económicos...hay que ser hijoputa para comprar entradas masivamente para revenderlas!!!! Me costó la billetera pero bueno... Llevar a tu chica a un concierto de AC/DC en Paris es la polla!!!!

Por lo de Foo Fighters, coincido bastante, un buen grupo, sin discos realmente excelentes pero con buen pulso en todos ellos, Dave es un tipo que parece un cachondo de la ostia... me pregunto como seria Nirvana con Kurt cagandose en el mundo y el otro cagandose de risa...

En fin, si nunca me traslado a BCN (cosa por otra parte posible) a ver si rockeamos juntos!!!


Salut!

Lorbada dijo...

Lo poco que he escuchado de ellos son sus dos primeros discos y me gustan bastante pero al resto no le he prestado demasiada atención. Mi canción favorita de ellos es Monkey Wrench. Poco más puedo aportar xq nunca me han enganchado. Prefiero a Grohl golpeando parches que al micro.

paulamule dijo...

Yo nunca me he metido a fondo en su música pero haces bien en ir comprándolos poco a poco. Todo de un golpe puede llegar a empachar.
Salud.

sanfreebird72 dijo...

Los Foo son un banda que me gusatan mucho. Empecé con sus discos a medida que se iban publicando. Todos me gustaban pero me quedé en aquél doble (eléctrico/acústico). Luego ya no los seguí. Los vi en Razzmtazz hace unos años y me lo pasé bomba, como ahora con su recopilatorio porque está lleno de temazos. Hombre, para mi no es el mejor rockero de os últimos 15 años pero bueno, todos tenemos nuestras boutades en tal sentido.
saludos
PD Ya durmes por las noches. Te levantas mucho,je e je e

günner dijo...

A mi Dave Grohl como batería, me parece de lo mejorcito de los últimos veinte años (el trabajo que hace con QUOTSA es brutal), pero como guitarra-cantante lo relaciono más con Blink 182...

Un rock ultradescafeinado para quinceañeros fans de la Mtv, aunque bien es cierto que nunca escuché un disco suyo entero... pero algún single si, y no me dijo nada.

galko dijo...

Los discos de Foo Fighters se pueden clasificar fácilmente de mejor a peor simplemente siguiendo su sucesión cronológica. Vamos, que el primero es el mejor y luego poco a poco singles resultones y poco más. Eso sí, yo sigo sin verles en vivo y eso ya me jode más.

KARLAM dijo...

Coincido en varios puntos contigo. Pero para no enrollarme, los F.F. son de mis bandas favoritas y lo tengo todo. Dave Grohl es un fénomeno como batería y como compositor para crear canciones rockeras con muy buenas melodias. Creo que te gustará mucho "One By One".

Saludos.

Javier Belmonte dijo...

Me uno a la conversación diciendo directamente que sí. Dave Grohl es un grande. No sólo por como se ha desarrollado su carrera en esto de la música, sino por la forma en la que lo ha hecho.

Es todo un hombre orquestra, lo mismo le da la batería, que la guitarra, que ponerse a gritar como un poseso. Y la cuestión es que el cabrón lo borda siempre.

Por cierto, se te ha olvidado mencionar su presencia en Nine Inch Nails, para registrar el fantástico White Teeth (2005).

Todo un crack este Grohl.

Alvar73 dijo...

Bueno,que decir que no se halla dicho ya.....Dave Grohl es un gran musico y compositor,todo lo que toca se convierte en exito seguro,no se puede decir más.
Them Crooked Vultures,solo decir que pude ser un gran proyecto con grandes canciones,le echado un vistazo a los conciertos que hay en la red y realmente pinta muy bien,haber si tambien se acuerda de Probot y hace un segundo disco.
Un abrazo man.

sammy tylerose dijo...

Ya me lo temía, para unos un patán, para otros un genio. Yo me iré comprando sus discos, uno a uno, hasta que me lleve un desengaño... o no.
Desconocía sus colaboraciones en Backbeat, NIN y Killing Joke. Más puntos para considerar que Grohl es un tío infravalorado.

stonerqueen dijo...

In my opinion, el disco de Foo Fighters que mas escucho y por lo tanto el que mas me mola es One by One, no se si porque me trae buenos recuerdos o porque realmente es el que mas me engancha, pero te aseguro que solo con el primer tema me dan ganas de saltar (a mi!!!!) jeje!!

Ya me diras!!

stonerqueen dijo...

Bueno, y ni que decir tiene, que Dave me cae genial! Si me conociera, seguro que querria ser amigo mio, jajajajaja!!
Ademas todos los amigos de Homme son mis amigos!! Eso si, en directo canta fatal el chaval, que quieres que te diga! Pero se le perdona por la energia que siempre ha tenido!

Nadia dijo...

Recordo perfectament que el primer cop que et vaig parlar d'ells em vas dir que eren teen rock... m'ha fet una gràcia inmensa llegir-te tan entusiasmat. T'aconsello aturar-te on ets i no continuar el teu avanç cronològic si no vols que l'emoció es desinfli com un soufflé mal fet, els últims treballs no valen gran cosa (i sé de què parlo, et recordo que visc amb el fan número 1 de Mr. Grohl).
Petons!

Anónimo dijo...

El rock ha muerto larga vida a lady Gaga. Lo mató Kurt Cobain.

Clicky Web Analytics